Beste lezer,
We weten heel goed dat vrouwen meer kans hebben op blaasontsteking dan mannen, door anatomische verschillen die we helaas niet kunnen verhelpen!
Het lijkt erop dat het risico op blaasontsteking verder toeneemt voor vrouwen tijdens en na de menopauze.
Laten we samen uitzoeken welke elementen in de menopauze deze kans vergroten en wat er gedaan kan worden om het ongemak te beperken.
Oorzaken van blaasontsteking in de menopauze
PERIMENOPAUZALE OORZAKEN
Perimenopauze is de periode vóór de menopauze.
Het kan een paar jaar of een paar maanden duren en wordt gekenmerkt door stemmingswisselingen, eerste opvliegers en menstruele onregelmatigheden. Terwijl de symptomen voor sommige vrouwen mild zijn, is het voor anderen een meer kritieke periode. Maar wat heeft de perimenopauze te maken met blaasontsteking? Waarom neemt het risico op blaasontsteking toe tijdens deze periode in het leven van een vrouw?
Schommeling in het oestrogeenniveauTijdens deze fase schommelt het oestrogeenniveau, het belangrijkste vrouwelijke hormoon, wat leidt tot de ontwikkeling van typische perimenopauzale symptomen. Het lichaam van een vrouw zit vol met oestrogeenreceptoren, waaronder de urinewegen. Als de oestrogeenspiegel geleidelijk afneemt, kunnen de functies en de structuur van de urinewegen veranderen en gevoeliger worden voor het ontwikkelen van infecties.
Fysieke veranderingenEen aantal fysieke veranderingen kunnen een vrouw kwetsbaarder maken voor blaasontstekingen en urineweginfecties. Naarmate we ouder worden, kan de structuur van de vagina en de omliggende gebieden veranderen. Deze veranderingen kunnen rechtstreeks invloed hebben op de structuur van de vagina (verzakking – verzwakking van de vaginawanden – komt vaak voor), maar ook op de blaas. Een van de gevolgen is de ontwikkeling van incontinentie, waardoor het risico op infecties toeneemt. Vaginale atrofie of vaginale droogheid zijn andere belangrijke veranderingen en factoren die bijdragen aan terugkerende urineweginfecties.
Veranderingen in het seksuele levenMet hormonale veranderingen gaan emoties en seksueel verlangen op en neer. Bovendien verandert het seksleven van een vrouw onvermijdelijk door de lichamelijke veranderingen die gepaard gaan met de menopauze (soms zelfs ten goede!). Vaak kan de afname van oestrogeen leiden tot vaginale droogheid en gevoeligheid van bepaalde zones. Bij geslachtsgemeenschap leiden deze veranderingen tot het risico op microverwondingen of mechanische microtrauma’s die ziekteverwekkers aanmoedigen om naar de blaas te stijgen.
POSTMENOPAUZALE OORZAKEN
Hoewel menopauzesymptomen over het algemeen een jaar of twee na de laatste menstruatiecyclus afnemen (d.w.z. wanneer de postmenopauze begint), bevestigt wetenschappelijk onderzoek dat urogenitale symptomen soms meerdere jaren kunnen aanhouden. Maar wat leidt tot de verlenging van deze ongemakken?
Gevolgen van vaginale droogheidVeel vrouwen ervaren de terugslag van vaginale droogheid tijdens de menopauze, maar dit probleem kan veel langer aanhouden, omdat het oestrogeenniveau zelfs in de periode na de menopauze bijna nul blijft. Als deze situatie niet goed wordt aangepakt, kan er ook vaginale atrofie optreden. Naarmate de vaginale wanden dunner worden, worden ze kwetsbaarder en gevoeliger voor beschadiging en daaropvolgende infecties. Naast meer ongemak kan vaginale atrofie een reden zijn voor terugkerende blaasontstekingen.
Veranderingen in de vaginale pH-waardeAls het oestrogeengehalte daalt, treedt er onvermijdelijk een verandering op in de vaginale pH-waarde. Normaal gesproken ondersteunt de vaginale pH-balans het afstotingsproces van ziekteverwekkende bacteriën. Als dit evenwicht wordt verstoord, kunnen ‘slechte’ bacteriën zich vermenigvuldigen en verspreiden, waardoor de kans op infecties toeneemt.
De gevolgen van slechte gewoontenNa de menopauze is het pensioen aangebroken en zijn we meer zittend. Bepaalde verkeerde gewoonten of routines krijgen vat op ons leven, wat leidt tot onaangename gevolgen voor de gezondheid van de blaas. We beginnen minder water te drinken, geven de voorkeur aan zoet voedsel of gebruiken meer cafeïnehoudende dranken.
Verzwakkingvan de immuunafweer De verzwakking van de immuunafweer na de menopauze doet zich zowel op systemisch als op lokaal niveau voor. We kunnen daarom gemakkelijk zien hoe de afweer op vaginaal en blaasniveau ook verzwakt, waardoor ziekteverwekkende bacteriën meer mogelijkheden krijgen om zich te verplaatsen en te vermenigvuldigen.
Aanwezigheid van andere pathologieënNet zoals iemands eetstijl en gewoonten veranderen, kan iemands gezondheidstoestand ook veranderingen ondergaan die leiden tot het optreden van bepaalde problemen die, onder andere, de situatie op urogenitaal niveau compliceren. Enkele veelvoorkomende voorbeelden zijn: –Vaginale prolaps Dit is een verandering in de structuur in en rond de vagina die het risico op blaasontsteking verhoogt. Bovendien, als de vagina of aangrenzende structuren de blaaslediging negatief beïnvloeden, wordt stilstaande urine de perfecte broedplaats voor bacteriën.
De druk op dit gebied kan verergeren in de aanwezigheid van overtollig vet, een ander veelvoorkomend probleem bij het ouder worden. –Mobiliteitsproblemen Spier- en gewrichtsproblemen kunnen, hoewel ze niet rechtstreeks verband houden met het ontstaan van blaasontsteking, toch als predisponerende factoren worden beschouwd. Eerst en vooral spelen de bekkenbodemspieren een rol als hun toestand niet ideaal is (contractuur of verzwakking). Met de neiging om de motorische activiteit te verminderen, wat typisch is voor deze levensfase, worden ook gezonde gewoonten zoals goed eten, voldoende drinken en naar het toilet gaan verminderd: al deze fundamentele gedragingen die, hoe triviaal ze ook lijken, niet mogen worden onderschat als het gaat om het risico op blaasontsteking.
ConstipatieAlle bovengenoemde veranderingen in je levensstijl hebben ook negatieve gevolgen voor het welzijn van je darmen. Een zittende levensstijl en slechte hydratatie zijn de perfecte ingrediënten voor de ontwikkeling van constipatie. De stagnatie van ontlasting in de rectale ampul vergroot de kans dat ziekteverwekkers van de anus naar de urinebuis gaan en mogelijk weer naar de blaas, waar ze ontstekingen en dus blaasontsteking veroorzaken.
Blaasontsteking in de menopauze: behandeling en preventie
Dit is het! Nu we alle factoren begrijpen die een vrouw vatbaar maken voor blaasontsteking, voor en na de menopauze, gaan we verder met praktische tips om blaasontsteking te voorkomen of te behandelen.
D-Mannose is een natuurlijk ingrediënt dat nuttig is voor de behandeling of preventie van bacteriële blaasontsteking. D-Mannose is in staat om de ziekteverwekkende bacteriën in de blaas die blaasontsteking veroorzaken te deactiveren, zonder resistentie van de bacteriën zelf te creëren.
Dit betekent dat langdurig gebruik van D-Mannose niet leidt tot een geleidelijk verlies van werkzaamheid. Om meer te weten te komen over hoe D-Mannose werkt en alle voordelen van D-Mannose voor blaasontsteking, hebben weCystitis en D-Mannose geschreven. Voor een all-round behandeling van bacteriële blaasontsteking in de menopauze, overweeg deBacterial Cystitis Kit.
De fysiologische vermindering van de afweer in de blaas, die kenmerkend is voor deze periode van het leven van een vrouw, kan worden tegengegaan door orale inname van ingrediënten die gericht zijn op het versterken van deze afweer. Een van de ingrediënten die het vermelden waard zijn, zijn GAG’s: dit zijn lange ketens van ingrediënten (voornamelijk suikers) die in staat zijn om de blaaswanden te herstellen en te versterken.
Verrijk je voeding met vezels en vloeistoffen, neem meer beweging en, indien nodig, voedingssupplementen op basis van probiotica.
Stel je tot doel om zoveel mogelijk verse, minder bewerkte voedingsmiddelen te eten. Ban suikerrijk voedsel van tafel, drink veel water en vermijd een teveel aan cafeïne om je bloedsuikerspiegel te optimaliseren en je immuunsysteem te ondersteunen.
Stress kan ‘verrassende’ gevolgen hebben voor de kans op het ontstaan van blaasontsteking. Stress heeft namelijk schadelijke effecten op het immuunsysteem.
Beweging helpt je om je spieren en gewrichten gezond te houden. Regelmatig naar het toilet gaan wanneer je dat nodig vindt, helpt je om je blaas regelmatig te legen en de spieren in en rond de bekkenbodem te trainen.
Een knuffel,
Samenvatting
In dit artikel begrijpen we welke factoren een vrouw het meest vatbaar maken voor het risico op blaasontsteking, voor en na de menopauze. Predisponerende factoren zijn onder andere:
- Hormonale veranderingen, met name de daling van het oestrogeenniveau
- Veranderingen op lichamelijk niveau, zoals dunner wordend weefsel in de urinewegen en verminderde vaginale afscheiding
- Veranderingen in de vaginale pH, waardoor de balans tussen goede en slechte bacteriën verandert
- Er is een tendens om de motorische activiteit te verminderen en minder te drinken, wat leidt tot de ontwikkeling van constipatie en verzwakking van de spieren, ook op urogenitaal niveau.
Blaasontsteking voor en na de menopauze kan:
- Behandeld of belemmerd worden door het gebruik van D-Mannose en andere belangrijke ingrediënten zoals GAG’s
- Gehinderd worden door een gezonde levensstijl en regelmatige lichaamsbeweging
- Worden belemmerd door adequate ondersteuning van het immuunsysteem, dat de neiging heeft om in dit stadium te verzwakken.