Mój drogi przyjacielu,
Czy kiedykolwiek zdarzyło Ci się, że objawy zapalenia pęcherza utrzymywały się nawet po leczeniu antybiotykami?
Jeśli tak, to nie jesteś jedyny. Infekcje dróg moczowych (ZUM) są powszechne i mogą być skutecznie leczone antybiotykami. Jednak w niektórych przypadkach objawy mogą utrzymywać się pomimo leczenia, powodując dyskomfort i zniechęcenie pacjentów.
Istnieje kilka powodów, dla których objawy ZUM mogą utrzymywać się pomimo leczenia antybiotykami, a w tym artykule postaramy się je szczegółowo przeanalizować.
Na koniec podam kilka wskazówek, jak zapobiegać zapaleniu pęcherza moczowego i łagodzić objawy w naturalny sposób, bez stosowania antybiotyków.
Niezależnie od tego, czy jest to zapalenie pęcherza moczowego, czy bardziej ogólnie, infekcja dróg moczowych (UTI), antybiotyki są pierwszą linią leczenia.
I nie jest dziwne, że niektórzy lekarze przepisują antybiotyk bez uprzedniego wykonania posiewu moczu. Dzieje się tak, ponieważ prawie 80% przypadków zapalenia pęcherza moczowego jest wywoływanych przez bakterię Escherichia coli, a posiew moczu prawdopodobnie potwierdzi, że to właśnie ona jest winowajcą.
Niestety, leczenie antybiotykami nie zawsze przynosi oczekiwane rezultaty.
Istnieją trzy główne powody, dla których może się to zdarzyć:
Ale przejdźmy do kolejności.
W przypadku ZUM opornego na antybiotyki oznacza to, że bakterie wywołujące infekcję nie reagują na leczenie antybiotykami.
Dzieje się tak, gdy bakterie ewoluują w odpowiedzi na częste lub stałe stosowanie antybiotyków.
Osoby z chorobami podstawowymi lub przewlekłym ZUM są najbardziej narażone na oporność na antybiotyki.
Gdy badanie moczu jest wykonywane bez dodatkowego posiewu moczu, istnieje ryzyko, że antybiotyk przepisany na infekcję nie jest właściwy.
Może się tak zdarzyć, gdy ZUM jest spowodowany mniej powszechnym szczepem bakterii, a nawet grzybem lub wirusem.
W niektórych przypadkach ZUM nie reaguje na antybiotyki, ponieważ, trywialnie, wcale nie jest ZUM.
Zamiast tego, inna choroba podstawowa może powodować objawy podobne do tych infekcji, np:
Zarówno zapalenie pęcherza moczowego, jak i infekcja nerek mogą być spowodowane przez bakterie z ZUM, które rozprzestrzeniły się na pęcherz moczowy lub nerki.
Podobnie jak ZUM, tego typu infekcje są często leczone antybiotykami. Jednak niektóre z potencjalnych przyczyn niepowodzenia antybiotykoterapii w przypadku ZUM odnoszą się również do tych infekcji.
Jak wspomniałem wcześniej, ZUM, które nie reagują na antybiotyki, prawdopodobnie będą wymagały posiewu moczu w celu ustalenia, które bakterie powodują infekcję.
Jeśli okaże się, że przyczyną ZUM jest inny rodzaj bakterii, grzybów lub wirusów, lekarz zaleci alternatywne leczenie.
Ponadto zmiany stylu życia, takie jak rzucenie palenia lub spożywanie mniejszej ilości alkoholu, mogą zmniejszyć częstotliwość i nasilenie ZUM.
Ale rozwińmy to.
Oto kilka wskazówek, których należy przestrzegać w przypadku nawrotu infekcji natychmiast po zażyciu antybiotyków.
Właściwa higiena po oddaniu moczu i wypróżnieniu może pomóc w zapobieganiu przedostawaniu się bakterii do dróg moczowych.
Wśród zaleceń dotyczących higieny wymieniam te najważniejsze:
Pamiętaj, aby pić dużo wody i regularnie oddawać mocz. Pomoże to wyeliminować szkodliwe bakterie z organizmu.
Badania pokazują, że zwiększenie dziennego spożycia wody może zmniejszyć ryzyko nawracających infekcji układu moczowo-płciowego.
Bakterie rozwijają się szybciej w ciepłej, letniej wodzie, dlatego wielu lekarzy zaleca unikanie gorących wanien i kąpieli, a zamiast tego branie prysznica.
Ponadto mydło w wielu żelach pod prysznic może podrażniać drogi moczowe, dlatego zawsze zalecam stosowanie łagodnych detergentów, takich jak nasz Dimann Soft.
Możesz lubić perfumy, ale perfumowane tampony, balsamy, papier toaletowy, dezodoranty i detergenty do prania mogą zmieniać równowagę bakterii w pochwie, powodując podrażnienia lub infekcje.
Staraj się zwracać uwagę na produkty i ubrania, których używasz, sprawdzając, czy są wykonane z oddychających, nieagresywnych materiałów. 🙏🏻
Czy kiedykolwiek słyszałeś o D-mannozie?
Jest to naturalny cukier, który zapobiega przyleganiu bakterii – takich jak Escherichia coli (E.coli), głównej przyczyny infekcji dróg moczowych – do nabłonka dróg moczowych, zapobiegając kontaktowi mikroorganizmu z nabłonkiem moczowym i późniejszemu rozwojowi chorób, takich jak zapalenie pęcherza moczowego.
Zostało to wykazane w badaniu opublikowanym 5 marca 2022 r. w czasopiśmie naukowym Nutrition Journal, w którym podkreślono również bezpieczeństwo D-mannozy, a także pilną potrzebę znalezienia alternatywnego leczenia nawracających chorób spowodowanych opornością na antybiotyki.
To samo badanie wskazuje, że D-mannoza zwykle wykazuje szybką poprawę objawów zapalenia pęcherza moczowego ze względu na jej wysoką absorpcję w ciągu 24 godzin od pierwszej dawki, ale zaleca się kontynuowanie całego cyklu leczenia.
Chcesz wiedzieć więcej? Jeśli masz jakieś pytania, zawsze możesz do mnie napisać, chętnie pomogę! 🥰
Jakie są główne powody, dla których ZUM może nie reagować na leczenie antybiotykami?
Istnieją trzy główne powody, dla których ZUM może nie reagować na leczenie antybiotykami: antybiotykooporność bakterii wywołującej infekcję, stosowanie niewłaściwych antybiotyków do leczenia infekcji lub błędna diagnoza.
Co można zrobić, jeśli infekcja dróg moczowych nawraca natychmiast po zastosowaniu antybiotyków?
Jeśli infekcja dróg moczowych nawraca natychmiast po zastosowaniu antybiotyków, można wykonać posiew moczu w celu ustalenia przyczyny infekcji. Ponadto picie dużej ilości wody, spożywanie owoców i warzyw oraz spożywanie probiotyków to działania, które mogą pomóc w zapobieganiu infekcjom dróg moczowych.
Czy istnieją alternatywne rozwiązania w leczeniu zapalenia pęcherza moczowego oprócz antybiotyków?
Tak, alternatywnym rozwiązaniem w leczeniu zapalenia pęcherza moczowego jest stosowanie D-mannozy, naturalnego cukru, który zapobiega przyleganiu bakterii do dróg moczowych. Jedno z badań wykazało, że D-mannoza może złagodzić objawy zapalenia pęcherza moczowego w ciągu 24 godzin od podania pierwszej dawki, ale zaleca się kontynuowanie leczenia przez cały okres jego trwania.
